Gered
ik zit op de bank met mijn vriendin
zij gehuld in een zwarte chador
haar gezicht schuilt achter een masker
afgeleid van Anonymus
zij duikt weg achter mijn rug
op de vlucht voor de gedachtenpolitie
die patrouilleert in de stationshal
wij luisteren geboeid naar een meisje van drie
zij staat buiten bij een bushalte
spreekt vol vuur haar ouders toe
haar broertjes luisteren mee
moeder wit ouderwets gekleed
vader een gekleurde buitenlander
samen gevat in een bicultureel huwelijk
dat tastbaar op springen staat
wij zien het wonder gebeuren
het meisje redt haar gezin
thuisgekomen ruimen wij de rotzooi op
oude dossiers vol angst, haat
en openstaande rekeningen
wij vegen de vloer aan
met politieke en economische oplossingen
en laten de media voor wat zij zijn
wij weten het al zeker
de volgende omwenteling is ingezet
vanuit haar ongeschonden creativiteit
het Kerstkind is nu een meisje
