Pamfletten en gedichten van Nico Teekens
ik haat identiteit
zodra je die ontleent aan clan of kleur
aan taal of land of volk of natie
religie of cultuur
aan Blut und Boden
of andere regionale goden
niemand kiest zijn moedertaal
niemand kiest zelf zijn kleur
zijn eigen land of die andere stand van zijn ogen
dat zijn slechts attributen
net als tradities en culturen
het is niet je identiteit
je krijgt die dingen mee
je bent ze niet
je woont erin
waar kun je dan zo trots op zijn
de volgende keer wordt je sowieso ergens anders geboren
je identiteit is wat je kiest en wat je doet
het is de weg die je leeft, dat ben je