vorig gedicht | volgend gedicht | leesvolgorde | op alfabet | intro


Na het zuur het zoet


het klinkt ironisch
het gaat weer goed
wij groeien economisch
echt, wij hadden het zo slecht


de politicus ziet zijn kans
zelf al in trans vraagt hij ons ten dans
op het feest van de verkiezing
de wonden zijn geheeld
de buit kan weer verdeeld
vergeet je zware last
zing van de verlichting


maar heer
niet de armoede drukt mij neer
het is de absurde rijkdom die ik haat
de onrechtvaardige welvaart die over lijken gaat
die verdrukt vernedert en negeert
die al wat zwak is ongezien passeert


ontlast het milieu van onze exploitatie
geen regenwoud is veilig
geen dier is heilig
alleen nog tot leven gebracht
voor de massale slacht
wie had dat ooit gedacht
in de avond van de zesde dag


ontlast de vluchteling van zijn vrees
het onrecht schreeuwt van onze daken
ik zie de tranen van God al vloeien om hun lot
de stem van de profeten klinkt al hees
is er nog tijd om het goed te maken


reeds verduistert de zon boven de skyline van Gomorra
wat zal het worden als wij de last niet helpen dragen
van wie ons daarom vragen
Gods wil, Abrahams wil of Dogville *)


lastenverlichting, graag

wacht niet tot morgen doe het nu, vandaag

maar bij welke politicus kan ik dat halen
ik wil er graag aan meebetalen



*) Dogville is een film van de Deense regisseur Lars von Trier


vorig gedicht | volgend gedicht | leesvolgorde | op alfabet | intro