Tien aanslagen

je land draagt geen vrucht
en je vlucht weg van de honger
komt in Egypte aan

vindt er een baan in de bouw

vormt een gezin met je vrouw

leeft netjes en braaf

slooft als een slaaf voor een hongerloon

dan roept de autochtoon

doe mij een lol het land is vol

wij aborteren hun zonen

wij willen veilig wonen

of je land is berucht

door oorlog en geweld

je telt je laatste geld en vlucht

komt aan

vindt er geen baan

geen respect, geen band

geen warmte in een koud land

dan is er als vanzelf

nog één als geen ander op wie je hoopt

of je nu besneden bent of gedoopt

aan Allah of God verbind je je lot

je smacht naar een macht hoger dan de staat

één die je niet laat zwerven over straat

en elke dag dat de regent met zijn regeerders

zijn columnisten, cartoonisten en slangenbezweerders

de vreemdeling beledigt en zijn geloof bespot

vergroot de kans dat vroeg of laat

in een rivier van haat

uitlopend op kolkende woede

op de tijdstroom mee

een wiegje komt aangedreven

met een terrorist in spe

het werkt al eeuwen zo

vraag het de Farao