vorig gedicht | volgend gedicht | leesvolgorde | op alfabet | intro

Gouden Kalveren

Mozes de leider, de gids
de vechter, de rechter
moeite met zijn lot
als spreekbuis van God
Mozes is weg
geroepen en vertrokken
naar boven, hoog op de berg
aan het oog en aan het oor onttrokken
zo is God weg uit de legerplaats
leeft hij nog
of is hij verongelukt

dagen weken gaan voorbij
geen teken meer van leven
alom onzekerheid

dit vraagt om actie
op weg naar het nieuwe land
hebben wij nu behoefte
aan een nieuwe leider
en een nieuwe band met God
zichtbaar
hanteerbaar
tastbaar
en vergelijkbaar
met die van de buren
een gouden kalf
ijzersterk handwerk
een gouden greep

dit tomeloze beest is een goddelijke feest
een god die bindt en het oog verblindt

Jezus heeft geleefd
Jezus heeft gesproken
Jezus is vertrokken
tragisch is zijn lot
na zijn vertolking van God
ook hij gaat de weg naar boven
maar komt hij ooit terug
tijden gaan voorbij
na al het wachten
leeft alleen zijn woord
nog voort in mijn gedachten
is Hij de Levende of is hij dood
zoveel onzekerheid

kom laten wij een vervanger zoeken
iemand die namens hem spreekt
een bemiddelaar namens de bemiddelaar
maar dan liever iemand met macht
en wat meer pracht en praal
bijvoorbeeld een bisschop
met een sluitend verhaal
dus graag niet meer zo vaag
herkenbaar
hanteerbaar
helder en tastbaar
geloven in zekerheid

wij willen het goddelijk contact
regelen per contract
afspraken in geschreven beelden vereeuwigd
leerstukken en dogma's
gedompeld in de heilige saus
van een onaantastbare paus
en bindende belijdenissen
dat willen wij
degelijk werk van de ware kerk

en zo overschreeuwen wij al eeuwen
zoveel onzekerheid

vorig gedicht | volgend gedicht | leesvolgorde | op alfabet | intro